วันแห่งความรัก

 

วาเลนไทน์

 

หรือชื่ออะไรก็ตาม มันฟังดูเป็นชื่อที่ไม่ค่อยคุ้นหูชาวหมู่บ้านสักเท่าไหร่ ชื่อของวันแห่งความรักก็ได้แต่เป็นการบอกเล่าปากต่อปากบอกกัน ว่ากันว่าต้นเรื่องมาจากชายผู้หนึ่งที่ร่วงหล่นมาและโอดครวญว่าโลกที่ไม่มีความรักมันช่างแห้งแล้งเสียเหลือเกิน

 

หลังจากนั้นผู้คนในหมู่บ้านก็เริ่มอยู่ไม่สุข พวกเราก็ต้องมีความรักอยู่แล้วแหละ! ก็แค่ไม่ได้มีวันปรากฏบนปฏิทิน! ความรักน่ะมีให้ทุกวันอยู่แล้ว! แต่หลังจากนั้นเจ้าวันแห่งความรักนั่นก็ถือกำเนิดขึ้นมา ไม่เชิงเป็นวันหยุด เป็นวันที่ไม่ได้มีการเฉลิมฉลองอะไรเป็นพิเศษ แต่เป็นวันที่ชาวหมู่บ้านดูจะมีวิธีส่งต่อความสุขในแบบของตัวเอง 

 

ทุก ๆ ปีในช่วงกลางเดือนกุมภาพันธ์ ธุรกิจดอกไม้ในเลซาลาร์ก็ทำกำไรเป็นพิเศษ เพราะดอกไม้ที่ผลิดอกสวยกว่าช่วงเวลาอื่นของปี 

 

เกสรดอกไม้ฟุ้งหนักกว่าเดิม

 

กลีบดอกไม้ปลิดปลิว

 

และลมก็พาพัดมันไปทั่วทั้งหมู่บ้าน

 

ราวช่วงวันที่ 12 - 29 กุมภาพันธ์ ทั้งหมู่บ้านก็จะเต็มไปด้วยสายลมพัดเอื่อย และกลีบดอกไม้หลากสีที่ลอยอยู่ในอากาศ

 

ว่ากันว่าใครที่พบกลีบดอกไม้รูปหัวใจจะโชคดีในเรื่องความรัก

 

ไม่รู้ว่าใครปล่อยข่าว

 

ไม่รู้ว่ามันเป็นจริงไหม

 

และไม่ว่ามันจะศักดิ์สิทธิ์ยังไง

 

บางทีที่โบสถ์อาจรู้อะไรบางอย่างก็ได้นะ